ΠΑΜΕ ΜΕΣΑ;

Με τον μακαριστό παπα-Λευτέρη Τσίρο από τα Λευκάκια είχαμε κάνει επανειλημμένα συζητήσεις γύρω από την ιστορία των χωριών μας. Με ιστορικά ενδιαφέροντα και οι δυο, κάποια μέρα συναντηθήκαμε στην αφετηρία των λεωφορείων στο Ναύπλιο. Ήταν τότε που γινόταν η αναστήλωση ή μάλλον ανακατασκευή της Πύλης της Ξηράς. Ενώ παρακολουθούσαμε τις εργασίες περιμένοντας το λεωφορείο, μου λέει:

- Ξέρεις γιατί όταν ερχόμαστε στο Ναύπλιο  λέμε «πάμε μέσα»;   

Πράγματι, ακόμα τα χρόνια εκείνα, κυριαρχούσε αυτή η φράση σε συζητήσεις, όταν κάποιος ή κάποιοι ανακοίνωναν ότι πηγαίνουν στο Ναύπλιο ή με ερωτηματικό όταν ο ένας πρότεινε στον άλλο κάτι τέτοιο. Ακόμα και σήμερα ακούγεται συχνά.

Συνεχίζοντας ο συνομιλητής μου εξήγησε ότι η φράση αυτή έχει την ιστορία της από πολύ παλιά, ακόμα και από τα χρόνια της Επανάστασης, που η πόλη του Ναυπλίου ήταν περιτριγυρισμένη από το τείχος. Οι κάτοικοι της περιοχής μας (φαντάζομαι και των άλλων περιχώρων), θεωρώντας και εαυτούς Ναυπλιείς, τους εκτός των τειχών, δεν έλεγαν «πάμε στ’ Ανάπλι» αλλά  «πάμε μέσα», δηλαδή μέσα από τα τείχη, πιο συγκεκριμένα μέσα από την συγκεκριμένη πύλη που ήταν η είσοδος στην πόλη.  Αλλά και οι νεότερες γενεές κάπως έτσι σκέπτονται. Δυο πρόχειρα παραδείγματα που μου έρχονται στο νου είναι τα παρακάτω:

Όταν η ομάδα μας, της Ασίνης,  ο Πανασιναϊκός, δύο φορές πρωταθλήτρια του ομίλου της έδωσε αγώνα για την άνοδο σε εθνική κατηγορία, ποδοσφαιρικοί παράγοντες και φίλαθλοι του χωριού έλεγαν:

- Τι να την κάνουμε την άνοδο, έχουμε ομάδα στην εθνική κατηγορία, τον Παναυπλιακό.

Όταν πάλι είχε γίνει Λαϊκή Συνέλευση για την ένωση των χωριών μας σε τοπικό δήμο επικράτησε η άποψη:

- Γιατί να κάνουμε δήμο; Τα Λευκάκια ήδη ενώθηκαν με το Ναύπλιο. Να  πάμε και εμείς με το Ναύπλιο

Η φράση αυτή δεν είχε αντίλογο και σήμανε τη λήξη της Λαϊκής Συνέλευσης.

Ναυπλιείς και εμείς, άλλωστε τι ήταν το Ναύπλιο πριν την Επανάσταση; Μια τουρκόπολη που οι χωρικοί την απελευθέρωσαν και πρώτοι της έδωσαν ελληνικό έμψυχο δυναμικό. Όπως και κάθε πόλη, πολλά χρωστάει σε αυτούς που ζουν έξω από αυτήν και την βοήθησαν να γίνει αυτό που είναι. Έτσι, για να μην ξεχνιόμαστε και σαν ελαχιστότατη απόδοση τιμής στους, ξεχασμένους από πολλούς, ντόπιους αγωνιστές της Επανάστασης μια και διερχόμαστε χρονιά επετειακή. Δεν θα έπρεπε άραγε να έχει στηθεί ένα μνημείο για αυτούς τους αγωνιστές; Σκέπτομαι μάλιστα ότι ο κόμβος της Αγίας Ελεούσας θα ήταν η καταλληλότερη θέση. Άλλωστε εκεί κοντά, στον Εξώστη(τότε Μερζέ), ήταν  το στρατόπεδο της πολιορκίας του Ναυπλίου, όπως αναφέρει στη «Ναυπλία» του (σελ. 209) ο Μιχ.  Λαμπρυνίδης:  «τό στρατόπεδον τῆς πολιορκίας, ἐστημένον παρά τῳ ἐγγύς τοῦ Ναυπλίου χωρίῳ Μερζέ».

Ηλίας Κ. Μηναίος

(Ανάρτησή μου στο facebook, της 23ης Φεβρουαρίου 2021)