ΣΤΙΣ ΠΑΛΙΕΣ ΑΥΛΟΠΟΡΤΕΣ

Στα παλιά χρόνια, συνήθης τόπος συνάντησης ήταν η αυλόπορτα της οικίας ενός εκ των μελών της παρέας. Στο πλάι της, όπως βλέπουμε στην  φωτογραφία των κοριτσιών, υπήρχε πάντα και ένα πέτρινο θρονί για να κάθονται οι γέροντες ν’ αγναντεύουν και να συζητούν με τους περαστικούς. Το τελευταίο ήταν μια μακραίωνη παράδοση από την ομηρική εποχή, που αποτελεί και πρώτης τάξεως απάντηση στον Φαλμεράγιερ. Στην Ομήρου Οδύσσεια (γ΄ 404-409, σε μετάφραση Αργύρη Εφταλιώτη) διαβάζουμε:

«Ἔφεξ' ἡ ροδοδάχτυλη τῆς νύχτας κόρη Αὐγούλα,

κι ὁ ἀλογολάτης Νέστορας σηκώθη ἀπὸ τὴν κλίνη,

κι ἦρθ' ὄξωθε καὶ κάθισε στὰ σκαλιστὰ λιθάρια,

ποὺ ὁλόμπροστα στὶς ἀψηλὲς βρισκόντουσαν τὶς θύρες,

ἄσπρα, γυαλιστερά. Ἐκεῖ καθόταν κι ὁ Νηλέας

στὰ παλιὰ χρόνια, ποὺ ἤτανε στὴ γνώση θεὸς μονάχος.»

Από το άνοιγμα της αυλόπορτας στην επόμενη φωτογραφία, φαίνεται στο βάθος τμήμα του πρώτου στην Ελλάδα εργοστασίου κονσερβοποιίας (Κ. Μηναίος) με εναρκτήριο έτος κανονικής λειτουργίας το 1911, τότε που οι άλλοι ξεκινούσαν τις δοκιμαστικές τους προσπάθειες. Λειτούργησε εκεί μέχρι το 1936 που μεταφέρθηκε στο Πολύγωνο Ναυπλίου, στις κτιριακές εγκαταστάσεις που σήμερα στεγάζουν το Φουγάρο.

Δημοσίευσή μου στην ομάδα του fb: Παλαιές φωτογραφίες του Ναυπλίου στις 08 Ιουνίου 2019.

                                                                                       

 Ηλίας Μηναίος